07-08 MART 2015 ERCİYES (3.917mt.)

KIŞ TIRMANIŞ RAPORU (BU BİR RAKIDAK FAALİYETİDİR)
EKİP: Lütfi CEZAİRLİ, Sema ÇITIR, Şevki Cilasun HANTAL, Asuman BİLGİÇ, Cihan SANVER, Gökhan ATILGAN, Neslihan Nehir ATILGAN, Eda KOÇAK, Halil İbrahim ÇELİK
HAVA DURUMU:Hava açık ve güneşli, rüzgar zirvede 10km/s.
TEKNİK MALZEME: Kazma, krampon. (Dağ evinde konaklama yapıldığından çadır alınmamıştır.)
YAZIM: Şevki Cilasun HANTAL

07 Mart 2015 Cumartesi
Sabah Sabiha Gökçen Havalimanında ekip ile buluştuk. Ankara’dan gelecek olan Lütfi, Eda ve Halil ile haberleşip yolda oldukları bilgisini aldıktan sonra check-in lerimizi yaptırıp uçağı beklemeye başladık. Uçağımız 08:40 gibi nispeten geç bir saatte olunca rahat rahat kahvelerimizi yudumluyorduk ki, saatimiz gelmiş.
Saat 10:00’da Kayseri Havalimanına inişimiz oldu. Kayseri’den bizi dağa götürmesi için servis kiralamıştık. Mini Tur’dan şöförümüz ile konuştuk ve gelen VİP servisimize altı kişi kurulduk. Kahvaltı için şöförümüz Konak Restoran’da yer ayırtmıştı. Mükellef bir kahvaltı sonrasında dağ için şehire geldiğimizi unutmuştuk ki, üzerimizdeki kıyafetleri görüp kendimize geldik. Restoran çok başarılıydı ve önceden neden rezervasyon yapmamız gerektiğini gittiğimizde anladık.
Saat 12:00 civarı Erciyes’te jandarmaya ulaştık ve tırmanış için kayıtlarımızı yaptırdık. Bu arada Ankara’dan gelen ekiple de buluştuk. Hemen ardından Gsgm’nin konaklama tesisine gittik ve şöförümüz ile ertesi gün görüşmek üzere vedalaştık. Teleferik kullanacağımız için biletlerimizi aldık. Bu arada Eda ve Halil çadırlarını da yanlarına almış oldukları için çobandüzü civarında çadır kuracaklarını belirtip bizden önce teleferik ile çıkmaya başladılar. Biz ise daha önce Akut ile konuştuğumuzdan dağ evinde yer olduğunu biliyorduk ve çadırsız gelmiştik.
Dağ evine ulaştığımızda Ankara Zirve Dağcılık ekibinden 10 kişi civarında bir grubun da aynı yerde olduğunu gördük. Onlar büyük odayı aldıklarından bize de küçük oda kaldı. Fakat dağ evi, önceki hafta şenliğe gelenlerin bıraktığı çöplerle çöp eve döndüğü için bir saatlik bir temizlik operasyonu yapmak zorunda kaldık. Burada dağcı arkadaşlarımıza gittiğiniz yerleri temiz bırakmanız konusunda bir uyarı daha yapmayı ekip olarak borç biliriz.
Odayı uyunabilir kıvama getirdikten sonra, Lütfi, Gökhan ve ben, daha yukarıya bir keşif yürüyüşü yapmak için evden ayrıldık. Amacımız Eda ile Halil’in çadırlarına ulaşmak ve kar durumunu kontrol etmekti. Kar batak ama çıkılabilir durumdaydı. Gece donmuş halde olacağı aşikardı. Halil ile Eda’yı ise hava kararmasına rağmen bulamamıştık; çünkü planladıkları yerden çok daha yukarıya kamp yükü ile çıkmışlardı. Neyse ki telsizimiz vardı ve iyi durumda olduklarını öğrendikten sonra havanın da kararmaya başlaması ile dağ evini yolunu tuttuk.
Dağ evinde dört duvar arasında olduğumuz için sıcaklık daha yüksek. Ayrıca elektrik de var, telefonlarınızı şarj edebiliyorsunuz ve ışıklar yanıyor. Ama gitmeden önce Akut’u arayıp evin dolu olup olmadığını sormanızda fayda var. Zira ev boş da olsa istemediğiniz durumda bulabilirsiniz. Fakat Akut da mümkün mertebe evi temiz tutmaya çalışıyor ve evin tüm bakımlarını üstleniyor. Gece Lütfi ile Sema’nın saat 02:00 de hareket edip çadırdakiler ile buluşacağını; diğer ekibin de 03:00 te hareket edeceğini kararlaştırdık. Biraz oturup sohbet ettikten sonra herkes uykuya daldı.

08Mart 2015Pazar
Gece belirlenen saatte herkes kalktı. Önden Lütfi ve Sema yola çıktılar. Diğer beş kişi de 03:15 civarında yola koyulduk. Hava rüzgarsız ve açıktı. Dolunay olduğundan kafa feneri kullanmaya gerek de yoktu. Üç saatte kulvarın başına gelmiştik ve öncü ekibimizi yakalamıştık. Kulvar girişinde kramponlar takıldı. Bu arada Neslihan’ın rahatsızlanmasından dolayı Gökhan ile Neslihan dönüş kararı aldılar.
Güneşin doğması ile birlikte batak kar kabusu geri döndü. Fakat bizden bir saat önde bulunan Ankara Zirve ekibinin açtığı iz sayesinde kulvarda çok sıkıntı yaşamadık. İki ay önce Hasan dağında sakatlanan ve o tarihten beri fizik tedavi gören Lütfi de kulvar ortasında geri dönüş kararı aldıktan sonra; altı kişi kalan ekibimiz aralıklar ile kulvarda tırmanışını sürdürdü. Ben saat 09:15 civarında zirveye ulaştım. Sonrasında 15er dakika aralıklar ile tüm ekip tek tek zirveye ulaştı. Zirve fotolarımızı ve videomuzu çektik, mesajlarımızı verdik ve inişe geçtik. İlk defa zirvede bu kadar uzun kalmıştım. Çünkü zirvede bile rüzgar yoktu. Manzaranın seyrine doyulmazdı. Üçüncü denememde ilk defa Erciyes’e çıkmıştım. Ekip olarak da çoğumuz benzer durumdaydık. Mutlu bir şekilde evimize dönüş yoluna koyulduk. Saat 14:00 civarında dağ evine vardık. Eşyalarımızı toplayıp teleferik ile aşağıya indik. Servisimiz yine bizi bekliyordu. Kayseri’de yediğimiz akşam yemeğinden sonra (Sultan Sofrası tadilatta olduğundan vasat bir yerde yemek yedik, o yüzden isim vermiyoruz) havaalanına geçip uçağımızı beklemeye başladık. Bir faaliyeti daha mutlu bir şekilde sonlandırmıştık. Bu sezon ikide iki zirve başarısı ile ana hedefimize daha yakın olduğumuzu hissediyorduk.

RAKIDAK faaliyetleri devam edecek ;)